چای

تركيبات برگ سبز چاي : اين تركيبات شامل 29 درصد پروتئين، 35 درصد كربوهيدرات ، سه درصد چربي ، 33 درصد پلي‌فنل، چهار درصد كافئين و هفت درصد مواد معدني و ويتامين‌هاي E، C، B، A و K است. نوشيدن پنج فنجان چاي 25 درصد از نياز روزانه بدن به منگنز و 60 درصد نياز روي را تأمين مي‌كند ضمن اينكه آهن، مس و فلورايد نيز در چاي وجود دارد.چاي اثر سودمندي بر هضم غذا ، سيستم اعصاب ، رگ‌هاي خوني ، تسهيل فعاليت قلبي و عروقي ، كاهش فشار خون و افزايش نيرو دارد.

آلكالوئيدهاي چاي با افزايش قطر رگ‌هاي خوني سبب كاهش خستگي فكري و كاهش تب در هنگام سرماخوردگي مي‌شود.

 كافئين موجود در چاي نقش دارويي داشته و با فعاليت تحريكي ملايمي كه دارد سبب تحريك سيستم اعصاب مركزي و تنفسي بدون اثر جانبي مي‌شود.

چاي همچنين با گشاد كردن رگ‌هاي خوني در كليه‌ها و افزايش تعداد گلومرول فعال خاصيت دفعي دارد.

رنگ‌دانه‌هاي چاي فيبروژن موجود در پلاسماي خون بيماران قلبي و عروقي را كاهش مي‌دهد.

تئوفيلين موجود در چاي با گشاد كردن نايژه‌ها سبب تسكين آسم مي‌شود.

دم كرده چاي گاهي براي شستن و تميز كردن زخم نيز به كار مي‌رود.

پلي‌فنل‌هاي چاي سبب ايجاد يكي از مهم‌ترين خواص سلامتي‌بخش در چاي يعني خاصيت آنتي‌اكسيداني آن مي‌شود.

تركيبات شيميايي موجود در ضايعات چاي مشابه برگ سبز چاي و با تركيبات موجود در چاي سياه يكسان است كه به لحاظ مقدار با آن متفاوت است.

اين تركيبات شيميايي شامل كربوهيدارت‌ها ، پروتئين‌ها ، ليپيدها ، پلي ‌فنل‌ها ، كافئين ، مواد معدني ، تركيبات معطر ، ويتامين‌ها ، كلروفيل و رنگ‌ دانه‌ها عنوان كرد.اين خواص دارويي بيشتر به دو تركيب آلي پلي‌فنل و كافئين نسبت داده مي‌شوند كه سبب پيشگيري و درمان بسياري از بيماري‌ها است.

پلي‌فنل‌هایی مانند كافئين و كلروفيل مهم‌ترين گروه از تركيبات شيميايي چاي هستند كه در ماده برگ سبز بين 30 تا 35 درصد وجود دارند و كيفيت نوشابه چاي را تعيين مي‌كنند.که مقداراین پلي‌فنل‌ها در بوته چاي بستگي به ژنتيك گياه چاي و فاكتورهاي محيطي مانند آب و هوا ، نور ، بارندگي ، دما ، خاك و سن برگ دانست.

پروتئين چاي به لحاظ داشتن اسيدهاي آمينه ضروري در جيره غذايي حيوانات و ماكيان استفاده مي‌شود و به عنوان كف كننده و آنتي‌اكسيدان در صنايع غذايي و محيط كشت براي حفظ و نگه‌داري سلول از جهش ژني در برابر نور به كار برده مي‌شود.

 فيبر نيز يكي ديگر از تركيبات آلي موجود در چاي است كه در صنايع كاغذسازي، داروسازي و مصالح ساختماني كاربرد دارد.


در بيشتر كشورها ضايعات كارخانه‌هاي چاي نيز جزو محصولات جانبي مورد ارزيابي و استفاده قرار مي‌گيرند و با بهره‌وري مناسب از اين ضايعات مي‌توان علاوه بر تامين نياز داخلي و ايجاد اشتغال از خروج مبالغ هنگفتي ارز جلوگيري كرد.
بهره‌وري از ضايعات چاي سبب ذخيره‌سازي و صرفه‌جويي در هزينه‌هاي آن و بهره‌وري از ضايعات چاي از ميزان آلودگي زيست‌محيطي نيز جلوگيري مي‌كند.